De eerste kerst met zijn drieën. Een moment waar ik lang naar had uitgekeken. Na jaren van wachten stond ik eindelijk naast de kerstboom met mijn man, onze kleine Pim en natuurlijk met Lilly-Rose en Lucas. Ik ben een controlfreak, en met kerst wil ik altijd dat alles perfect is. Het eten, de decoraties, de sfeer . Alles moet kloppen. Maar dit jaar wilde ik het anders doen. Ik wilde het makkelijker maken voor mezelf en voor iedereen om me heen. Meer loslaten en genieten.
Pim kreeg de dag voor kerst zijn vaccinaties en werd ziek. Hij was verdrietig en had veel knuffels nodig. Gelukkig waren er ooms, tantes, neefjes, opa’s en oma om hem te troosten en liefde te geven. Het was mooi om te zien hoe iedereen er voor hem was.
Deze kerst voelde als het echte kerstgevoel. Niet het luxe eten of stapels cadeaus, en zeker niet de perfecte plaatjes uit films. Kerst is samen zijn en liefde delen. Dat hebben we dit jaar echt gedaan.
Misschien was deze kerst niet perfect. Het eten was simpel en niet alles liep zoals ik van tevoren had bedacht. Maar iedereen had genoeg, niemand miste iets, en we waren samen. Het waren niet de plannen of perfectie die deze kerst bijzonder maakten, maar de mensen en de liefde.
