Acht maanden na de geboorte van Pim mochten wij alweer terug ons fertiliteitstraject in. Een bijzonder gevoel, want terwijl ons eerste wondertje hier vrolijk door het huis kruipt, leefden wij opnieuw naar spannende weken toe. Van de ronde van Pim hadden wij nog twee embryo’s in de vriezer, en op 14 juli kregen we de eerste terugplaatsing. Dat moment voelde speciaal, helemaal omdat het onze eigen behandelend arts was die de terugplaatsing deed. Op de heenweg zagen we ooievaars en hardop vroegen we ons af: zou dit een teken zijn?
Ik had me op alle mogelijke manieren voorbereid: een afspraak bij de acupuncturist, een maansteen die ik kocht voor extra vertrouwen, en elke dag een vers sapje op basis van rode bieten. Halverwege de wachtweken voelde ik diep vanbinnen al dat het gelukt was. Toch had ik met Philippe afgesproken om echt te wachten met testen. Op de officiële testdag verscheen er een tweede streepje, ik was weer zwanger! Voor de zekerheid deed ik de dag erna nog twee testen. De een toonde opnieuw twee streepjes, de ander zei zelfs heel duidelijk: zwanger. Pim zou een broertje of zusje krijgen.
Natuurlijk wacht je dan vol spanning op de eerste echo. Tijdens de acht weken echo zagen we het kloppende hartje van ons nieuwe wondertje. De uitgerekende datum: 2 Maart. Vol trots, blijdschap en opluchting liepen we het ziekenhuis uit met de echo in onze handen. Een van de eerste berichten die ik daarna stuurde, was naar onze vorige kraamzorg, Stephanie. We vroegen of ze in Maart weer bij ons wilde komen, en gelukkig zei ze meteen ja.
Bij tien weken kregen we opnieuw een echo en zagen we dat de baby al flink gegroeid was. De verloskundige zei dat het er goed uitzag, en voor het eerst durfden we de angst die we kenden door het verlies van Bodhi een beetje los te laten. Rond de elf weken vertelden we het aan onze directe omgeving. Waar we het bij Pim nog stil hielden op social media, voelt het nu juist goed om dit wonder wel te delen. Want wie weet hoe lang een traject kan duren. Soms zes jaar, soms gaat het bij de eerste poging goed. Hoe dan ook, ook dit kindje is méér dan welkom.
Het thema voor de babykamer staat al vast. Nu wachten we nog een paar weken tot we het geslacht weten, zodat we de verf kunnen uitkiezen. Dit keer omdat de kamer écht zijn of haar bewoner krijgt.
