Ik woon vanaf mijn 13e niet thuis en was altijd opzoek naar iets om mijn liefde te delen. Op mijn 20ste had ik genoeg gespaard voor een hondje.
Lang wilde ik twee honden, alleen dat was destijds onbetaalbaar. De namen voor beide honden wist ik al heel lang, maar omdat het een hondje werd heb ik de beide namen samengevoegd.
Op 1 mei 2012 ging ik op weg naar een klein hondje, die ik gevonden had op marktplaats. Lilly-Rose komt van een broodfokker. Ik was naïef en wilde graag Lilly redden, zeker ook omdat er was gezegd dat ze anders met Lilly ook zouden fokken. Ik kreeg haar als pup van 6 weekjes mee naar huis. Waarschijnlijk is ze om die reden ook zo aanhankelijk. Lilly kruipt graag op schoot of in je nek. Ze gedraagt zich vooral niet als een echte hond.
Vandaag wordt mijn lieve Lilly alweer 8 jaar. Dat betekent dat ik al 8 jaar liefde mag krijgen en geven aan haar, maar ook dat zij al voorbij de helft van haar leven is.
Ik kan me geen leven zonder ons Lil voorstellen. Wij kunnen zelf moeizaam kinderen krijgen, tot op heden is het niet gelukt. Lilly is nu dan ook ons kind.
Bij het ontwerp van ons huis hebben wij ook speciaal voor Lilly een raam ontworpen. Lilly lag in Bergen op Zoom graag op het plateau van de trap. Onze nieuwe trap krijgt ook een plateau en daar hebben wij speciaal een raampje voor lil gemaakt, zodat ze naar buiten kan kijken als ze daar ligt.
Ik hoop dat wij nog vele jaren van Lilly mogen genieten. Ooit een kindje of kindjes mogen krijgen die ook nog van Lilly mogen genieten. Want ook als is ze heel erg verwent grote hond, ze blijft in mijn ogen nog altijd dat lieve kleine hummeltje.
